Alex Kava jest jedną z najbardziej znanych autorek thrillerów psychologicznych na świecie. Jej prawdziwe imię to Sharon, urodziła się w Nebrasce. Swoją przygodę z pisarstwem rozpoczęła bardzo wcześnie, jednak w tamtym czasie wsparcia udzielał jej tylko młodszy brat, ponieważ rodzice od początku chcieli ją zniechęcić do pisarstwa. Gdy skończyła studia, otworzyła własną firmę graficzną. W końcu jednak wróciła do swojego pierwotnego planu i bez reszty poświęciła się pisarstwu.

„Dotyk zła” jest tomem rozpoczynającym serię o pracy i życiu specjalnej agentki FBI – Maggie O’Dell, która zajmuje się tworzeniem profili psychologicznych seryjnych morderców. Tym razem zostaje wysłana do małego miasteczka w Nebrasce – Platte City. Trzy miesiące wcześniej schwytano tam i stracono seryjnego mordercę dzieci – Ronalda Jeffreysa. Jednak teraz ktoś znowu zaczął zabijać małych chłopców, a zbrodnia nie różni się niczym od poprzednich. W śledztwie Maggie ma korzystać z pomocy młodego szeryfa, który stanowisko przejął po swoim ojcu. Niestety Nick Morelli bardziej zna się na uwodzeniu kobiet niż na sprawach kryminalnych.

Kto wygra w tej chorej grze? Czu uda się odkryć tożsamość zabójcy i doprowadzić do jego pojmania? Jakie są motywy jego postępowania? To tylko kilka pytań, jakie nasuwają się w czasie lektury, a odpowiedzi na nie znajdziemy w treści „Dotyku zła”.

Od razu chcę powiedzieć, że tę powieść mam przyjemność czytać po raz drugi. Mimo że znam już zakończenie, miło było do niej powrócić. Z całą stanowczością stwierdzam, że powieść w ogóle nie straciła przez to na wartości. Autorka nadal potrafi mnie zaskoczyć rozwiązaniami niektórych sytuacji oraz językiem, który z całą pewnością trafi do każdego. Jest on bardzo żywy i plastyczny, dzięki czemu mamy wrażenie, że uczestniczymy w całej sprawie stojąc z boku i przyglądając się pracy głównej bohaterki, a nie tylko czytając o niej. Co do fabuły, to jest ona prowadzona naprawdę doskonale, a autorka stopniowo podnosi napięcie, aby w punkcie kulminacyjnym doszło dosłownie do „wybuchu”.

Kolejnym atutem książki jest praktycznie lustrzane odwzorowanie pracy nie tylko funkcjonariuszy policji i profilera FBI, ale ogólnie całej jednostki. Autorka zadbała tutaj o każdy najmniejszy szczególik. Zresztą taką samą skrupulatność możemy zauważyć również w przypadku kreowania bohaterów. Pani Kava nie tylko tworzy ich portrety psychologiczne, ale także ukazuje nam ich marzenia, emocje i najbardziej skrywane tajemnice. Można powiedzieć, że uzewnętrznia ich dusze, abyśmy sami mogli ocenić, kto jest tym dobrym, a kto złym.

Podsumowując, książce, przynajmniej moim zdaniem, nie można nic zarzucić. Dodam tylko, że nowa oprawa graficzna (wyd. Mira, 2011) bardziej przypadła mi do gustu niż jej pierwotna wersja (wyd. Mira, 2003), chociaż może się wydawać, że naprowadzi na to, kto zabija, ale to pozostawię ocenie czytelników. Książki Alex Kavy gorąco polecam każdemu, szczególnie tym, którzy jeszcze nie poznali twórczości tej pisarki - koniecznie powinniście to nadrobić.