Amerykańska pisarka, Elizabeth Strout, znana jest w Polsce jak do tej pory jedynie z dwóch powieści: "Nie odstępuj ode mnie" i "Okruchy codzienności". Ta druga książka została nagrodzona w 2009 roku prestiżową Nagrodą Pulitzera. To znaczące wyróżnienie – które każe zestawiać Strout z pisarzami tej klasy co John Updike, Michael Cunningham czy Annie E. Proulx – jest w pełni zasłużone.

"Okruchy codzienności" to właściwie zbiór powiązanych ze sobą opowiadań rozgrywających się w małym amerykańskim miasteczku. Centralną – bo obecną w każdej z tych historii – postacią jest Olive Kitteridge. Jej charakterystyka nie należy do łatwych – kobieta zostaje przedstawiona na różnych etapach życia, w rozmaitych rolach i odcieniach swej skomplikowanej osobowości. Stanowi główną bohaterkę niektórych opowiadań, w innych przemyka jedynie w tle, a w kilku jest tylko wspomniana. Opierając się na opiniach mieszkańców miasteczka, można ją określić mianem apodyktycznej żony dobrodusznego aptekarza, surowej matki skłonnego do depresji specjalisty od pielęgnacji stóp czy też wymagającej nauczycielki matematyki, która cieszy się respektem swoich podopiecznych. Takich odniesień jest mnóstwo, a postać Olive i tak wymyka się jednoznacznym uogólnieniom. Zresztą lektura wszystkich opowiadań z "Okruchów codzienności" wcale nie gwarantuje całkowitego poznania tej niezwykłej kobiety.

Jednak przedstawienie pani Kitteridge bywa często jedynie pretekstem dla ukazania innych ludzi z ich fascynującymi historiami. Aptekarz przeżywa zauroczenie swoją urzekającą pracownicą. Przyszły psychiatra nie potrafi poradzić sobie z własnymi problemami. Pianistka nieco przebrzmiałej urody upija się, aby okiełznać nie tylko cowieczorną tremę, ale i życie. Młoda dziewczyna zmaga się z anoreksją. Pozornie idealnemu małżeństwu zagraża nagły kryzys. (...)



Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

autor recenzji: Michał Paweł Urbaniak - misiak297




Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 6)