Jak wiele sztuk teatralnych pan napisał?
Około dziesięciu.

Czy któraś z nich była wystawiona w Polsce?
Nie, nigdy. Nie były dotąd tłumaczone.

Który ze swoich dramatów lubi pan najbardziej, czy zawsze najnowszy?
Nie mam jednego wybranego. Lubię "Da Vinci miał rację", "Joko świętuje rocznicę" i "Zimę pod stołem".

Fragment wywiadu z autorem zamieszczonego w "Nowym Nurcie"


Z niezwykłym światem wyobraźni Ronalda Topora, w którym łączy się humor i makabra, mieliście Państwo okazję zetknąć się czytając wydany przez nas w roku ubiegłym zbiór opowiadań "Café Panika. Opowieści taksówkowe". Tym razem proponujemy trzy bardzo różne sztuki teatralne.

"Joko świętuje rocznicę" - groteskowa wizja odwiecznego wyzysku i dominacji człowieka nad cżłowiekiem, pełna absurdalnego humoru i makabry.
"Zima pod stołem" - bezprecedensowa w twórczości tego autora, bajkowa opowiastka o emigrancie mieszkającym pod stołem ubogiej, ale uroczej tłumaczki.
"Da Vinci miał rację" - zjadliwa satyra obyczajowa w formie sztuki kryminalnej, w której rolę kolejnych trupów odgrywają ekskrementy.

Zanim w teatrach pojawią się polskie prapremiery, dajemy Państwu pierwszeństwo stworzenia w wyobraźni własnych inscenizacji.

[Kurpisz, 1995]