Najlepsza powieść o getcie warszawskim, jeden z najdonioślejszych głosów dzieci Holokaustu - tak o "Chlebie rzuconym umarłym" powiedział Henryk Grynberg. Napisana ćwierć wieku po wojnie książka Wojdowskiego nie jest tylko porażającym świadectwem czasów Zagłady i spełnieniem obowiązku pamięci, lecz także jedną z najwybitniejszych powieści polskich XX wieku.

Dzięki epickiemu rozmachowi i mistrzostwu formy autor zwycięsko wyszedł z niewyobrażalanie trudnego zadnia: ukazał panoramę losów mieszkańców getta warszawskiego od momentu jego utworzenia w 1940 roku aż po "wielką akcję" wywożenia Żydów z getta do Treblinki w roku 1942.

Świat za murami widziany jest oczami kilkunastoletniego żydowskiego chłopca, dorastającego wśród upodlonych ludzi. Codziennie doświadcza on zła, poddaje się mu i przeciwstawia, upada i zdobywa się na akty odwagi, walcząc o przetrwanie i ocalenie resztek człowieczeństwa.

[Wydawnictwo Dolnośląskie, 2005]