"Cienie umysłu" to w pewnym sensie kontynuacja "Nowego umysłu cesarza". Roger Penrose ponownie prezentuje fascynujący opis współczesnej nauki, ale teraz zdecydowanie atakuje koncepcję sztucznej inteligencji, przedstawiając jednocześnie drogę ku nowej nauce, która być może wyjaśni w przyszłości fizyczne podstawy działania umysłu. Autor podaje silne argumenty za tezą, że w świadomej aktywności umysłu tkwi coś, co wykracza poza obliczenia. Chcąc wyjaśnić, czym według niego jest to "coś", analizuje różne zagadnienia współczesnej nauki: od obliczalności w sensie Turinga i twierdzenia Gödla, przez problem kota Schrödingera i testowania bomb Elitzura-Vaidmana, po biologię komórki. Szczególnie interesująca jest jego interpretacja mechaniki kwantowej - zwłaszcza kwantowej korelacji, tajemniczego zjawiska na granicy między fizyką klasyczną i kwantową. Jeśli fizyka ma opisać tak obce współczesnym teoriom zjawisko jak świadomość, to musi ulec głębokiej zmianie, która wpłynie na nasze fundamentalne, filozoficzne przekonania dotyczące istoty rzeczywistości.


"Penrose odkrywa światy, które normalnie trudno dostrzec, ale dzięki jego wskazówkom można je sobie wyobrazić, co jest pasjonującą przygodą".
"New York Times"

"Autor »Cieni umysłu« osiągnął większą niż inni ścisłość w rozważaniach na temat najbardziej nurtujących nas problemów: Kim jesteśmy? Jak myślimy? Co sprawia, że jesteśmy ludźmi?"
"The Times"


Roger Penrose - autor książki "Nowy umysł cesarza", za którą w 1990 roku otrzymał nagrodę COPUS przyznawaną za najlepszą książkę o nauce - jest profesorem Katedry Matematyki im. Rouse'a Balla na Oxford University. W 1988 roku, razem ze Stephenem Hawkingiem, został laureatem cieszącej się międzynarodowym prestiżem Nagrody Wolfa za wkład w rozumienie wszechświata. Jest współautorem "Natury czasu i przestrzeni".

[Zysk i S-ka, Poznań 2000]