Użytkownik: norge 19.02.2012 10:39 napisał(a):
Odpowiedź na: "Biała gardenia" to wzrus... | Gerbil Może i książka zasłużyła na tytul "najbardziej poczytnej", ale nie zmienia to faktu, że jest słabiutka. Początek trochę mnie zwiódł, ale już po kilkudziesieciu stronach, kiedy nasza śliczna Ania Kozłowa zaczyna wieść światowe życie w Szanghaju, zrozumiałam, że mam do czynienia z "powieścią dla pań" w stylu, którego nie znoszę. Niestworzone historie, egzaltacja, nieskalanie dobra i dzielna bohaterka - to zupełnie nie dla mnie. A końcowy opis podróży Ani do Moskwy, to już taki stek bzdur, że nie wiadomo czy śmiać się czy płakać...

Oto kilka fragmencików obrazujących poziom "Białej gardenii":

"Keith odwrócił się do mnie. Był przystojnym mężczyzną, miał kobaltowe oczy, jasne włosy, kształtny nos i pełne wargi."

"Włożyłam suknię, którą zasugerowała Diana. Sukienka miała dopasowaną górę, szerokie ramiączka i spódnicę ze wstawkami. Stopy wsunęłam w jedwabne pantofelki o szpiczastych czubkach, a włosy zaczesałam z boku i spięłam inkrustowaną imitacją brylantów."

"Postawił przede mną kieliszek. Kropla wody spłynęła po szkle i spadła na obrus. wyglądała jak łza. Na kolację podano zrazy w sosie serowym z grzybami w śmietanie."