"Serca Atlantydów" to bez wątpienia książka, którą zabrałabym ze sobą na bezludną wyspę. Delikatne aluzje, łączenie faktów pozornie niemających ze sobą nic wspólnego, tworzenie historii, która oczarowuje czytelnika - to bez wątpienia zasługa ogromnego kunsztu pisarskiego Kinga i doświadczeń z jego życia. Książka skłania do wielu refleksji i przemyśleń na temat wojny i ludzkiej moralności, a "Mali ludzie w żółtych płaszczach" to doskonały utwór utrzymany w odrobinę baśniowej konwencji rodem z utworu science fiction, choć przecież umiejscowionej w latach 60. XX wieku. Dla mnie książka ta stanowi najwybitniejsze dzieło w twórczości Kinga.