C.S. Lewis (1898-1963) to jedna z najciekawszych postaci naszego stulecia. Był wielkim uczonym (przez wiele lat piastował godność profesora literatury średniowiecznej i renesansowej na uniwersytecie w Cambridge), filozofem, teologiem, eseistą i powieściopisarzem. Początkowo ateista, dość późno nawróciwszy się na chrześcijaństwo (1929), po drugiej wojnie światowej stał się wielkim autorytetem moralnym nie tylko dla członków swojego Kościoła anglikańskiego i nie tylko dla innych chrześcijan. Jego zbiory esejów religijno-moralnych (np. "Bóg na ławie oskarżonych", "Listy o modlitwie i moralności", "Cudy", "Ziarna paproci i słonie") zyskały dużą popularność na całym świecie. Cechuje je wyjątkowo żywy i błyskotliwy styl, a jednocześnie jasny i logiczny tok rozumowania, co czyni z nich pasjonującą lekturę dla każdego czytelnika.

Problemy wiary i moralności znalazły również wyraz w innych rodzajach twórczości Lewisa. Słynne "Kroniki narnijskie", cykl siedmiu tomów baśni fantastycznych, były w istocie unikatową protoewangelią, wprowadzającą dzieci w świat podstawowych pojęć chrześcijańskich. Cykl ten, wznawiany wciąż w wielu językach świata, jest dziś jedną z najbardziej znanych pozycji literatury dziecięcej. Dla dorosłych przeznaczona była "Trylogia międzyplanetarna", w której zawarł Lewis fascynującą analogię chrześcijańskiego dramatu dziejów, rozszerzając jej zakres na cały układ słoneczny. Trylogia ta jest już dzisiaj ważną częścią światowej klasyki science fiction.

[Wydawnictwo Pelikan, 1989]