Niezwykłe przygody Janka
Czasy stanisławowskie w Rzeczpospolitej. W jednej z podkrakowskich wiosek mieszka chłopska rodzina Hruzdów, wychowująca kilkunastoletniego Janka. Przed laty do tej ubogiej rodziny przybył pewien tajemniczy człowiek i zostawił jej dziecko, obiecując korzyści finansowe za opiekę nad nim. Lecz człowiek ów zniknął. Janek natomiast został u Hruzdów, pomagając im w prowadzeniu gospodarstwa. Chłopiec interesuje się światem, czuje pęd do wiedzy, pragnie się wyrwać z rodzinnej wsi. Po konflikcie z miejscowym paniczem musi opuścić rodzinny dom i przybranych rodziców. Udaje się do Krakowa, gdzie pragnie kształcić się w krakowskiej Akademii. Tak w życiu Janka rozpoczyna się nowy etap, który będzie obfitował w wiele przygód i wydarzeń zarówno dramatycznych, jak humorystycznych.
W tym czasie u Hruzdów pojawia się tajemniczy wysłaniec, który niegdyś przyniósł niemowlę. Dlaczego tak bardzo pragnie on obecnie odnaleźć Janka? Bohater nie wie, iż znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie. Wpływowy i zamożny magnat, pan podskarbi nastaje na jego życie. Janek bowiem staje się dla niego przeszkodą, a geneza jego niechęci wobec dziecka kryje się w przeszłości podskarbiego. Nieoczekiwanie jednak Janek zyska pomoc i ochronę pewnej życzliwej mu osoby oraz przyjaciół, którzy będą czuwać nad jego losem. Czy główny bohater wyjdzie zwycięsko z niebezpieczeństw i zrobi karierę? Odpowiedź znajdzie czytelnik w tej pasjonującej powieści.
Niebezpieczne i zarazem niezwykłe losy Janka są dla autora pretekstem do ukazania panoramy społeczno-obyczajowej Rzeczpospolitej za czasów panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Czytelnik poznaje życie codzienne i obyczaje różnych grup społecznych zamieszkujących wówczas państwo polskie. Są to: duchowieństwo, mieszczanie, rzemieślnicy, kupcy, wykładowcy uniwersyteccy, a także wyższe warstwy społeczne, czyli szlachta i magnateria. Akcja utworu przenosi także czytelnika na dwór królewski, dzięki czemu jest on również świadkiem życia codziennego tegoż dworu i osób na nim przebywających.
Polecam "Bożą opiekę" czytelnikom. Utwór charakteryzuje się szybką i ciekawą fabułą, pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji. Zawiera zarówno elementy dramatyczne, jak i humorystyczne. Powieść ma ponadto walory edukacyjno-wychowawcze, stanowi więc doskonałe uzupełnienie wiedzy o obyczajowości Rzeczpospolitej drugiej połowy XVIII wieku. "Boża opieka" to kolejny dobry, acz obecnie zapomniany utwór w dorobku pisarskim Józefa Ignacego Kraszewskiego. I zapomniany zupełnie niesłusznie.
Serdecznie zapraszam do lektury.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.