Ingeborg Bachmann (1926-1973) i Paul Celan (1920-1970) to dwie wybitne indywidualności powojennej literatury niemieckojęzycznej. Ich korespondencja, zgodnie z życzeniem spadkobierców, miała ukazać się dopiero w 2013 roku. Nieoczekiwanie pozwolenie na druk listów obojga poetów przyszło wcześniej i opublikowana w wydawnictwie Suhrkamp w 2008 roku książka stała się literacką sensacją. Do rąk czytelników trafił nie tylko wyjątkowy dokument powojennego życia intelektualnego, ale przede wszystkim poruszająca historia intymnego związku, który do tej pory był również dla badaczy literatury wielką tajemnicą.

"Czas serca", jak słowami Paula Celana została nazwana ta książka, to opowieść o trudnej miłości, o rzadkich chwilach szczęścia, zwątpieniu, rozpaczy i wyobcowaniu, a także o przejmujących życiowych losach obojga poetów, zakończonych w obu przypadkach tragiczną śmiercią. Paul Celan pożegnał się z życiem w 1970 roku poprzez samobójczą śmierć w Sekwanie, trzy lata później Ingeborg Bachmann usnęła w swoim rzymskim mieszkaniu z papierosem w łóżku. Zmarła kilka dni później wskutek wywołanych pożarem oparzeń.


"Taka książka ukazuje się tylko raz na kilkadziesiąt lat".
Helmut Bottiger, Deutschlandradio

[Wydawnictwo a5, 2011]