Tak się ostatnio zastanawiałam, jakie wymagania trzeba spełniać żeby zostać felietonistką. Po krótkiej analizie znanych mi twórców felietonów doszłam do wniosku, że trzeba być znanym piosenkarzem lub aktorem, ewentualnie córką sławnych rodziców, lub ewentualnie osobą o innych dalszych, a raczej bliższych koneksjach.
Poza tym należy wyróżniać się płynnością i lekkością słowa pisanego, znać doskonale gramatykę i ortografię języka polskiego, gdyż Word wszechwiedzący jednak nie jest. Obycie i wiedza w każdej dziedzinie ludzkiego życia też są mile widziane, a także poczucie humoru i dystans do siebie i do świata.

Piosenkarką nie jestem- śpiewam jakby mi po uszach stado słoni przebiegło. Zdolności aktorskie może mam, ale nie odkryte. Rodziców w telewizji codziennie nie widuje, a co do koneksji to może i jakieś mam, ale nie w tej branży.

Z płynnością i lekkością słowa pisanego chyba nie tak źle. Podobno się mnie miło i przyjemnie czyta-ale opinia ta, choć nie moja i tak jest mało obiektywna. Z gramatyką i ortografią leże powalona na moje kościste łopatki. A Word jest dla mnie wyrocznia i guru. Z wiedza najgorzej u mnie nie jest. Mogę od ręki napisać coś o książkach, muzyce, historii, prawie i wielu innych dziedzinach, a z pomocą Google to nie ma dla mnie tabu. Poczucie humoru i dystans to są moje najmocniejsze strony, mówiąc nieskromnie, wiec ten warunek spełniam. Hm…na osiem warunków spełniam naciągane trzy, i to chyba te mniej istotne w tym przypadku. No ale cóż-warto mieć marzenia. Może kiedyś ktoś postanowi wydrukować coś niestandardowego pełnego uroczych błędów stylistycznych, napisanego przez osobę całkowicie nieznaną, ale za to sympatyczną (tak twierdza znajomi).