Po „Stokrotkach w śniegu” i „Szukając Noel” przyszła kolej na następną historię miłosną. Ich nigdy nie za wiele.

W „Kolorach tamtego lata” Richard Evans zabiera nas do słonecznej Italii w jedno z – jak mniemam – najpiękniejszych miejsc na świecie – Rendoli w okolicy Florencji. Mieszka tam Eliana, Amerykanka która kilka lat temu wyszła za Włocha i teraz, razem z synkiem, usiłuje radzić sobie z ciągłą nieobecnością męża i taty. Ross, również Amerykanin, trafia tam z agentem nieruchomości i wynajmuje małe mieszkanie. Nie mogli się w sobie nie zakochać.

Autor książki nie ukazuje nam jednak miłości tryskającej namiętnością, budowanej na zdradzie i negatywnych emocjach w rodzinie, którą Eliana już założyła. Pokazuje nam bohaterkę, która musi dokonać wyboru, podejmuje najtrudniejsze decyzje. Zakończenie nie należy do najłatwiejszych. Zachęca czytelnika (czytelniczki) do ustosunkowania się do systemu wartości preferowanych przez Elianę. Niekiedy jej postępowanie będzie budziło ich sprzeciw.

Mocną stroną powieści jest tło – Włochy, Florencja, Rendola. Jeśli jako kobiety nie zakochamy się w Rossie, to z pewnością zakochamy się we Włoszech i zaczniemy marzyć o tym, żeby gdzieś w okolicach Florencji podziwiać zachód słońca w towarzystwie drugiej pary oczu.

Na koniec dodam, że jest to lektura, którą się chłonie. Dlatego polecam, szczególnie na wakacje.