Ciszę pogodnego poranka rozdarły wybuchy bomb i pocisków armatnich. Nad wodami Zatoki Gdańskiej przetaczał się pogłos kanonady. Od strony Kolibek i Orłowa wzbiły się w powietrze słupy dymu i kurzu, rozbrzmiewał terkot karabinów maszynowych. Wróg nacierał ze wszystkich stron.

Dla większości obrońców polskiego Wybrzeża był to wojenny chrzest. Siły niemieckie miały miażdżącą przewagę, zwłaszcza w broni pancernej i lotnictwie. Mimo to oddziały polskie przy ofiarnym współudziale mieszkańców Gdyni broniły się skutecznie przez niemal trzy tygodnie, zadając najeźdźcom ciężkie straty. Walka o Wybrzeże we wrześniu 1939 roku należy do najchlubniejszych kart oręża polskiego.

Książka Stanisława Strumpha-Wojtkiewicza poświęcona jest tamtym czasom i ludziom - obrońcom Wybrzeża i ich dowódcy, pułkownikowi Dąbkowi.

[MON, 1975]