Czytałam wszystkie książki Gaardera oprócz "Szach mat" (niedługo zamierzam wypożyczyć) i "Hej! Czy jest tu kto?" i prawie wszystkie bardzo mi się podobały. Zaczęłam od "Świata Zofii" (tak samo jak większość, jak mi się wydaje), który mnie wciągnął i zainteresował tak, że kupiłam pozostałe książki Gaardera wydane w Polsce (było to z 2,5 roku temu, dlatego więc nie mam "Szach mat") i je, rzecz jasna, przeczytałam. Zawiodłam się jedynie "Córką dyrektora cyrku", bo, powiem szczerze, nie bardzo zrozumiałam, o co tak naprawdę tam chodziło. Natomiast nadal uwielbiam i ciągle powracam do "Vita brevis", "Dziewczyny z pomarańczami", "W zwierciadle, niejasno", "Mai" i "Przepowiedni Dżokera". "Magiczną bibliotekę Bibbi Bokken" i "Tajemnicę Bożego Narodzenia" także czytałam, ale to są już bardziej książki dla dzieci, chociaż także mi się podobały.

Dzięki Gaarderowi rozpoczęła się także moja przygoda z filozofią i religią (może bardziej: religiami), ponieważ po przeczytaniu "Świata Zofii" zaczęłam wyszukiwać książki popularnonaukowe (nie za trudne :) o filozofii, a później także o religiach i wierzeniach. Teraz już niestety mniej się tym zajmuję, ale to przez to, że w podstawówce miałam jednak dużo więcej czasu (teraz też nie narzekam, ale jak nie muszę odrabiać lekcji bądź się uczyć, to czytam jakąś lekką książkę, by się rozerwać- niestety nie szukam wtedy głębokich rozrywek intelektualnych, a szkoda).

Na podstawie "Świata Zofii" (przynajmniej tak mi się wydaje, ponieważ pomysł i chwilami konstrukcja jest taka sama) powstały książki "Bestia: thriller o współczesnej psychologii" i "Podróż Teo". W "Bestii" co jakiś czas wtrącony jest rozdział z rozmowami słynnych psychologów i informacjami o nich (m.in. Freuda), natomiast w "Podróży Teo" główny bohater rozmawia z przedstawicielami różnych religii, dzięki czemu w bardzo przystępny sposób poznajemy różne religie i wierzenia.

Co sądzicie o Gaarderze (jego twórczości)? Jakie jego książki są Waszym zdaniem najlepsze, a jakie najgorsze?