Doskonała powieść węgierskiej pisarki Magdy Szabó, przeznaczona dla młodzieży, ale godna polecenia także dorosłym czytelnikom. Niebanalna, zadbana w każdym szczególe, oddająca ducha czasów, inteligentnie napisana.

Trwa wojna. Osierocona przez matkę kilkunastoletnia Gina, córka generała, zostaje wbrew swojej woli umieszczona przez ojca w surowej przyklasztornej pensji kalwińskiej, z dala od ulubionego Pesztu, narzeczonego i znajomych. Dziewczyna źle się czuje na pensji, buntuje się przeciwko panującej w niej żelaznej dyscyplinie, popada w konflikt z koleżankami, które wydają jej się śmieszne i dziecinne. Osamotniona i nieszczęśliwa, decyduje się na ucieczkę, która jednakże kończy się fiaskiem.

Zaalarmowany przez dyrekcję szkoły ojciec Giny przyjeżdża bezzwłocznie. Dziewczyna oświadcza mu, że jeśli jej stąd nie zabierze, będzie ponawiać próby ucieczki aż do skutku. W obliczu takiej postawy córki, ojciec decyduje się wyjawić prawdziwe motywy umieszczenia jej w tym rygorystycznym, odizolowanym wysokimi murami świecie. Od tej chwili kończy się beztroska Giny. Dziewczyna uświadamia sobie, że od jej postawy zależy życie jej samej i jej najbliższych.

W tej niebanalnej, wzruszającej historii jest wszystko - miłość, rozstanie, poświęcenie, przyjaźń, konspiracja, zdrada, zachowania ludzi w obliczu zagrożenia, strach, tajemnica. Postacie i ich charaktery są dobrze nakreślone, wyraziste. Wartka akcja sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem od pierwszej do ostatniej strony, i choć wszystkie zagadki zostają w końcu wyjaśnione, czytelnik miałby ochotę poznawać dalsze losy Giny.