"Córka mądrości" to opowieść o Arabce Aiszy. Rozpoczyna się ona od przytoczenia snu dziewczyny; snu, który notorycznie ją nawiedza. W owym śnie Aisza jawi się jako wierna posłanka Izydy: uosobienia Natury, bogini mądrości i tajemnic. Przynosi jej wieści o Afrodycie - bogini miłości i rozkoszy, którą wielbią ziemianie, i do której odchodzą jej wyznawcy. Zdenerwowana tym faktem Izyda wzywa do siebie Afrodytę, by po zagorzałym sporze ustąpić i oddać swoje zwierzchnictwo nad ludźmi, obiecując zemstę. Aisza jednak nie chce oddać pokłonu nowej bogini. Zostaje zesłana na ziemię jako kobieta mająca wypełniać wolę Izydy, jednak z powodu znieważenia Afrodyty jej życie zostaje napiętnowane. Ma ona być dodatkowo obarczona brzemieniem pożądania mężczyzny, którego przedstawiono jej w owej wizji.

W ten sposób staje się marionetką w wojnie między dwiema boginiami: mądrością i pożądaniem, a jej wybory nacechowane są tragizmem.

Młoda Aisza, zarówno nieskończenie mądra, jak i niespotykanie piękna, pod okiem nauczyciela Noota zostaje najwyższą kapłanką Izydy. Swoją mądrością i podstępnością doprowadza do zguby wielu królów i władców, przelewa krew wielu odstępców od wiary w boginię Izydę, a przeznaczenie rzuca ją w różne krainy: od Egiptu po Persję.

Losy kapłanki wielokrotnie przeplatają się z życiem ucieleśnienia sennej mary - Grekiem Kallikratesem, a wojna między miłością i pożądaniem a czystością ducha i wiernością bogini mądrości okazuje się dla Córki Mądrości tragiczna.