Pierwsze, co przychodzi mi na myśl jako określenie tej książki, to jej osobliwość. Może to dziwne, ale w książce tej ukryta jest moc.

Czy jest to moc duchów zmarłych przodków, moc magii czy moc głównej bohaterki Lakszmi, trudno powiedzieć. Ta moc pociąga w głąb mrocznych sekretów rodziny. Życie członków rodziny podporządkowane jest magii, która i tak na koniec zwycięża w postaci figurki Kuan-in.

W powieści przedstawione są wspomnienia rodziny Lakszmi.

Lakszmi - założycielka rodu - jest kobietą-pająkiem, ostoją rodziny. W jej sieć uwikłani są: Lakszmana - najstarszy syn z kochanką o imieniu madżong, Mohini - najpiękniejsza córka, stracona przez Japończyków, przepowiadający przyszłość Sevenese z kochanką wódką, Dżejan, Anna, Lalita i spokojny mąż Lakszmi - Aja.

Warto poznać historię rodziny widzianej z tylu różnych perspektyw, ilu jest bohaterów.