Rok 1948, Kamakura. Pod wspólnym dachem mieszka rodzina Ogatów. Sześćdziesięciojednoletni Shingo i jego o rok starsza żona mają dwoje dorosłych już dzieci, syna Shuichiego i córkę Fusako. Shuichi zdradza swoją żonę Kikuko, a Fusako uciekła właśnie od swojego męża wraz z dwójką małych dzieci. Historię obserwujemy oczyma Shingo, który ubolewa nad postępowaniem młodych. Szczególnie współczuje swojej synowej, do której żywi pewne uczucia i stara się wpłynąć na syna, by ten poprawił swe zachowanie.

Na samym początku książki Shingo słyszy głos góry, który ma symbolizować zbliżającą się śmierć. Tak jak w "Śpiących pięknościach", Kawabata zajmuje się tu problemem starości, choć pod innym kątem. W historię rodziny wplecione są sny bohatera, jego rozmyślania o przemijaniu oraz wspomnienia dawnej miłości do starszej i ładniejszej siostry Yasuko.