James Baldwin (1924-1987) - pisarz murzyński urodzony w nowojorskim Harlemie, uważany za klasyka "czarnej prozy", której reprezentanci walcząc o równouprawnienie rasowe uznawali, że ich formacja intelektualna jest z gruntu amerykańska. Podobnie jak ojciec miał zostać kaznodzieją, ale już w siedemnastym roku życia opuścił dom rodzicielski, sporo podróżował, po czym osiadł w Paryżu. Zadebiutował powieścią "Głoś to na górze" (1953, po polsku wyd. PAX 1966), która zyskała mu markę czołowego pisarza murzyńskiego w Stanach. W swoim dorobku pisarskim miał ponadto powieści: "Mój Giovanni" (1955), "Inny kraj" (1962, PIW 1975), "Powiedz mi, jak dawno odszedł pociąg?", (KiW 1971), "Gdyby ulica Beale umiała mówić" (1974, KiW 1977), opowiadania, znane polskiemu czytelnikowi z tomów opublikowanych przez PIW: "Dziś rano, dziś wieczór, tak prędko" (1965) i "Na spotkanie człowieka" (1971). Pisał ponadto sztuki teatralne oraz eseje. Tom jego esejów opublikowano po polsku "Następnym razem pożar" (KiW 1965).

W powieści "Mój Giovanni" Baldwin nie zajmuje się Murzynami ani konfliktami rasowymi. Porusza natomiast temat homoseksualizmu, wówczas jeszcze raczej obchodzony z daleka, stając się obok Carson McCullers i Tennessee Williamsa jednym z pionierów literackiego obrazu amerykańskiej rewolucji seksualnej. "Mój Giovanni" to opowieść o młodym, białym Amerykaninie, mieszkającym od jakiegoś czasu w Paryżu, rozdartym między miłością do kobiety, Helli, i miłością do mężczyzny, Giovanniego. Jest to powieść znakomicie napisana, gęstą, intensywną prozą, dramatyczną i powściągliwą zarazem, o wyrazistych, trudnych do zapomnienia postaciach. Przetłumaczono ją na wiele języków, przerobiono też na sztukę teatralną.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1991]