Eduardo Mendoza (ur. 1943) pochodzi z Barcelony. Swoją twórczość określa mianem literackiego pijaństwa bądź powieściowego chuligaństwa. Pytany, czy jest pisarzem postmodernistycznym, odpowiada, że "post-post, kiedy już przeszła kawalkada i przejeżdża się spychaczem, zgarniając wszystko".


"»Wściekłe psy« Tarantino to przy bohaterach Mendozy niewinne szczeniaczki".
Vincent Vega

"Mendoza trzyma nas w nieustannym napięciu, bo za każdym słownym narożnikiem może czaić się zgryźliwość, w co drugim zdaniu trafiamy na krzywe zwierciadełko. (...) Absurd goni groteskę, nonsens walczy o lepsze z komiczną makabrą. Na poziomie fabuły powieść jest igraszką, na poziomie scenerii bezwględną satyrą, która przyda się i nam, bo kto powiedział, że Barcelona to Barcelona?".
"Przekrój"

"Elity barcelońskie podobno nie znoszą pisarza jak zarazy. I nic dziwnego".
"Rzeczpospolita"

[Wydawnictwo Znak, Kraków 2004]