Akcja książki rozgrywa się w Czarnogórze w roku 1943. Wioska, która jest głównym teatrem działań, zajęta jest przez Włochów. Można założyć, że wioska, o której tu mowa to ta, z której pochodzi Bulatović. Autor przedstawił w książce upadek wartości człowieka, jaki dokonuje się na wojnie. Zrobił to w sposób nietypowy, gdyż przedstawił żołnierzy włoskich jako ludzi, którzy tylko piją rakiję i uprawiają seks. Książka zawiera wiele elementów groteski, satyry, a także elementów fantastycznych, które w prozie pisarzy iberoamerykańskich nazywane są realizmem magicznym.

Prawdziwe okrucieństwo wojenne jest gdzieś w tle, trzeba bardzo uważnie czytać, aby je dostrzec. Bulatović scharakteryzował armię włoską jako najbardziej haniebną, tchórzliwą i nie umiejącą walczyć, co wyjaśnia, dlaczego na żadnym froncie II wojny światowej nie mogli odnieść zwycięstwa. Ponadto nie bał się skrytykować swoich współbraci.

Ciekawostką jest fakt, że w wiosce tej funkcjonowały obok siebie cerkiew prawosławna i meczet, co dzisiaj nie jest już niestety możliwe :(.