Książkę Magdaleny Kozak zaczęłam czytać ze względu na jej częste pojawianie się w moich polecankach. Szczerze przyznaję, że nie byłam do niej przychylnie nastawiona. Z powodu ilustracji na okładce (wyd. Fabryka Słów, 2006) zaklasyfikowałam ją raczej do literatury militarnej i myślałam, iż watek wampirów będzie się skupiał wyłącznie na ich eliminowaniu przez ludzką armię. Mam teraz nauczkę, aby nie osądzać książki po okładce. :) Ale przechodząc do rzeczy.

Głównym bohaterem jest Jerzy Arlecki, który porzuca swoje nudne ludzkie życie oraz pracę lekarza i przedstawiciela firm farmaceutycznych, na rzecz wampirzego oddziału "Nocarzy", który jest częścią wywiadu ABW. Po "obudzeniu się dla Nocy" staje się wampirem, któremu nadano nowe imię: Vesper.

Bardzo podoba mi się, jak autorka rozwiązała sprawę wampirzej hierarchii - cała społeczność podzielona jest na rody, na których czele stoją Lordowie. To właśnie Lordowie decydują o tym, kto zostanie "wcielony" do wampirzej społeczności. Ich głównym przeciwnikiem są Renegaci, również wampiry.

Ciekawym pomysłem wydaje mi się to, że tzw. "dobre wampiry" żywią się jedynie syntetyczną krwią, ponieważ ludzka krew może uzależnić jak narkotyk. A skoro ma ona podobne działanie, to nie dziwi wcale, iż autorka zajęła się również tematem handlu na czarnym rynku. :)

Fajne jest również to, iż wampiry nadal pozostają w ukryciu, a ujawniają się jedynie wtedy, gdy nie mają wyboru. Można więc stwierdzić, że książka na pewno przypadnie do gustu większości zwolenników "prawdziwej" literatury wampirzej.


Powieść wciąga już od pierwszych stron. Napisana jest prostym językiem, który trafia do wszystkich. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Na pewno sięgnę po kolejne powieści o losach Vespera i innych bohaterów "Nocarza".