Początek września 1899, prowincjonalne miasteczko Sarszeg na Węgrzech. Emerytowany urzędnik Akacjusz Vajkay i jego żona Antonina wyprawiają swoją jedyną córkę do wujostwa na wieś. Ptaszyna, jak ją nazywają, jest starą panną. Brzydką, zwiędłą, pozbawioną wdzięku. Ale chociaż wyjeżdża tylko na tydzień, państwo Vajkayowie bardzo przeżywają rozstanie.

Smutek rodziców szybko przyćmią niezwykłe emocje, jakich dostarczy im nagła zmiana trybu życia. Bo przez ten tydzień wiele się wydarzy. Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu


Kosztolányi z niebywałą lekkością i elegancją opisuje toksyczne relacje rodzinne, które na zewnątrz wyglądają na wzorowe, a rozpacz i pustkę kryjącą się pod codzienną rutyną przedstawia z subtelną ironią i poczuciem humoru najwyższej próby.


"Ta krótka, doskonała powieść przypomina bańkę mydlaną, w której zamknięto cały ból świata. Na powierzchni jest gładka jak bajka, tło i postaci są niepozorne, ton beztroski - ale efekt druzgocący".
"The New York Review of Books"

"Rewelacyjna i przejmująca. Także dla czytelników, którzy niewiele wiedzą o Węgrzech, bo pisarstwo Kosztolányiego jest tak dobre, że przekracza wszelkie różnice kulturowe".
"The Independent"

"Oryginalna, oszczędna i bardzo bolesna książka".
"The Times"

"Arcydzieło. Niuanse, detale, ironia i smutek, gesty pełne znaczeń... Przy całym swoim humorze i lekkości »Ptaszyna« jest głęboka jak modlitwa i subtelna jak lament".
"The Irish Times"

[W.A.B., 2011]