Mimo irytującej jakości wydania z początku lat 90.* (kiedy wydawało się szybko, dużo i byle jak) muszę powiedzieć, że książkę przeczytałam po prostu jednym tchem! Wzięłam ją z ciekawości, bo ostatnio nasłuchałam się i naczytałam Jana Suligi w radio i w Internecie, i muszę przyznać, że się nie zawiodłam.

Wspaniałe kompendium wiedzy o tarocie i kartach do gry jako takich, napisane z niezwykłą lekkością (o dziwo!). Kapitalne historie z renesansowych Włoch i "zokultyzowanej" XIX-, XX-wiecznej Europy.

Suliga naprawdę pisze świetnie! Miałam wręcz wrażenie, że zakpił sobie z odbiorców kłującym w uszy tytułem książki i kłującą w oczy okładką. Po takim tytule spodziewać się można księgi odkrywającej najskrytsze tajniki magii, a tymczasem otrzymuje się dzieło niemal historyczne - rewelacja!


---
* Krajowa Agencja Wydawnicza, Łódź 1991.