"Kiedyś wyczytałem, że Maria Dąbrowska wyrzuciła z Nocy i dni ogromny kawałek świetnej prozy. Matko! Co za królewska rozrzutność! Tymczasem ja zeskrobuję atrament z podłogi, żeby książkę jakoś dołatać i dopchnąć do 220 stron. Gdzież bym mógł sobie pozwolić na to, żeby mi coś odpadło, jeżeli już ledwie dycham! Oczywiście, że w jakiś sposób jeszcze walczę. Przede wszystkim wyczekuję odpowiedniej pory, by w nią wskoczyć jak w kąpiel. Poza tym ulegam różnym zabobonom, więc piszę wyłącznie na odwrotach cudzych maszynopisów i używam ciągle tego samego pióra, z którym się nigdy nie rozstaję. To jest moje czarowanie."

Pół wieku czyśćca: Rozmowy z Tadeuszem Konwickim (Konwicki Tadeusz, Bereś Stanisław (pseud. Nowicki Stanisław)) Kraków, WL, 2003, s.358.