Użytkownik: tynulec 10.04.2011 22:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak zinterpretowalibyście... | ania0818 No właśnie tytuł był dla mnie bardzo tajemniczy i chyba nie podejmowałam głębszych prób jego interpretacji. Ale Twoje pytanie zmusza do powrotu do tej niezwyklej lektury. Słonce kojarzy mi się z Afganistanem, ale skąd 1000 słońc? Może tysiąc wschodzących słońc, każdego dnia innych poranków?

A może autor, gdzieś usłyszał takie zdanie i zupełnie w oderwaniu od treści swojej książki, postanowił nadać jej taki, dość tajemniczy tytuł?

Nie mam pomysłu, chyba wyczerpały się w związku z tym, że właśnie skończyłam pisać pracę magisterską!

Użytkownik: agatatera 10.04.2011 22:40 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak zinterpretowalibyście... | ania0818 Moja prywatna interpretacja: "Tysiąc wspaniałych słońc" to te wszystkie kobiety, które wzajemnie sobie pomagają, ogrzewają się, dodają słońca życiu innych kobiet.

Użytkownik: asbb 11.04.2011 08:19 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak zinterpretowalibyście... | ania0818 Odnośnie samej interpretacji to chyba nic nie dodam, ale może warto się odnieść do fragmentu z rozdziału 50., gdzie takie słowa występują w powieści:
Lajla odwraca się, patrzy na Sajida znikającego w tylnym oknie autobusu, a w jej głowie zaczyna rozbrzmiewać głos powątpiewania. Czy są głupcami, zastanawia się, opuszczając bezpieczne Muri? Wracając do kraju, w którym zginęli ich rodzice i bracia, gdzie dym po bombach dopiero się rozwiał?
Ale wtedy spośród zaciemnionych spirali jej pamięci wyłaniają się dwie linijki wiersza, którym Babi żegnał Kabul:
Nikt nie policzy księżyców, co lśnią na jego dachach ani tysiąca wspaniałych słońc, co kryją się a jego murami.

Użytkownik: tynulec 11.04.2011 20:48 napisał(a):
Odpowiedź na: Odnośnie samej interpreta... | asbb Oooo przegapiłam to zdanie! A więc jednak autor nieprzypadkowo nadał książce taki tytuł. Muszę sięgnąć po nią znowu i odnaleźć te słowa:)

Użytkownik: Lwiica 20.01.2012 11:23 napisał(a):
Odpowiedź na: Oooo przegapiłam to zdani... | tynulec Także wcześniej (rozdział 26) można znaleźć rozmowę między Lajlą, a jej ojcem:

- Będziemy musieli zacząć od nowa zbierać książki, Babi.
- Mhm. - Uśmiechnął się smutno. - Nie mogę uwierzyć, że opuszczam Kabul. W tym mieście skończyłem szkołę, dostałem pierwszą pracę, zostałem ojcem. Czuję się nieswojo na myśl, że wkrótce będę spał pod niebem jakiegoś innego nieba.
- Mnie też wydaje się to dziwne.
- Przez cały dzień krąży mi po głowie ten wiersz o Kabulu. Saeb Tabrizi napisał go w siedemnastym wieku. Znałem kiedyś cały wiersz na pamięć, ale teraz pamiętam tylko dwie linijki:
Nikt nie policzy księżyców, co lśnią na jego dachach,
ani tysiąca wspaniałych słońc, co kryją się za jego murami.


Ten krótki fragment świadczy o tym, że mimo wielu problemów, nieszczęść i przeciwności ludzi uważają Kabul za tak wspaniałe miasto. Za tak wspaniałe, że ma aż tysiąc słońc, a nie tylko jedno jak inne miasta czy też państwa.

Użytkownik: ania0818 11.04.2011 14:26 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak zinterpretowalibyście... | ania0818 Bardzo podoba mi się interpretacja z kobietami- ale mnie samej wydawało się że bardziej chodzi o szczęście- że mimo wszystko Afganistan jest krajem, w którym można je znaleźć i dzięki wzajemnej miłości, dobru i pomocy można czuć się naprawdę szczęśliwym- bo gdzieś tam w zakamarkach ludzkiego umysłu czai się coś pięknego i wspaniałego, co ludzie zdnajdują w tym smutnym kraju, jakim jest Afganistan... Wystarczy chcieć i marzyć, a można naprawdę znaleźć to, czego się pragnie i to, o czym się marzy... I wydaje mi się, że tę alegorię tysiąca wspaniałych słońc odgrywa Mariam, dzięki której to szczęście było dane Lajli.

Trochę zagmatwałam tę wypowiedź, ale mam nadzieję, że zrozumiecie ogólny sens :)