O autorze książki "Co widział pies..." wcześniej nie słyszałam, a to źle, bo wiele traciłam. Gladwell to podobno gwiazda amerykańskiego dziennikarstwa, publicysta "New Yorkera", a "Time" zaliczył go do grona 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie, czego możemy dowiedzieć się z opisu na okładce (wyd. Znak, 2011). I ja się temu nie dziwię, bo Malcolm posiada najlepsze cechy dziennikarza: gadatliwy, figlarny, ale przy tym kulturalny i wnikliwy. Czytanie tej książki jest jak osobista inteligentna rozmowa z samym autorem.

Książka podzielona została na trzy części, które łącznie zawierają 19 artykułów. To ulubione artykuły autora, ukazały się one wcześniej na łamach "New Yorkera". W pierwszej części znajdziemy historie różnych - można by powiedzieć - geniuszy, o których mało kto słyszał, a są to zawodowcy w swoim fachu, niepowtarzalni w tym, co robią i jak robią. Druga część obfituje w różne teorie i diagnozy na takie tematy, jak plagiat czy też katastrofa "Challengera", natomiast w części trzeciej znajdziemy zapiski o osobowościach, charakterze i inteligencji. Gladwell pisze o tym, jak powstała farba do włosów, pigułka antykoncepcyjna czy też najlepsze ketchupy, a dzięki temu poznajemy historie różnych znanych światowych firm. Wyjawia nam sekrety niepowodzeń, a także obala mit talentu. Wyjaśnia również fenomen i pracę Cesara Millana, słynnego zaklinacza psów, którego szczerze podziwiam i zazdroszczę mu jego obycia z tak wspaniałymi zwierzętami, jakimi są psy.

Te z pozoru błahe tematy są zgłębiane i odkrywane najdoskonalszymi metodami oraz tak wnikliwie opracowane, że na ich czytaniu przyjemnie spędza się całe godziny, poznając naprawdę rewelacyjne i ciekawe historie, którymi zaraz chciałoby się z kimś podzielić. I ręczę, że każdy z Was podczas czytania tej książki zastanowi się: "Dlaczego ja o tym nie pomyślałam/-em? Przecież to jest świetne!".

Zachęcam do czytania tej książki, a ja zapewne sięgnę po inne pozycje autorstwa pana Gladwella.


[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu]