Brydż jest grą karcianą, w której biorą udział cztery osoby, połączone w pary. Podstawowym zadaniem każdej z par jest przechytrzenie przeciwnika i zdobycie jak największej liczby punktów (fachowo zwanych lewami). Gra wymaga inteligencji, umiejętności kalkulacji i spostrzegawczości, ale przede wszystkim umiejętności komunikacji z partnerem podczas licytacji oraz przewidywania ruchu przeciwników. Cechą charakterystyczną brydża jest również to, że w danym rozdaniu uczestniczy tylko trójka grających, czwarty w tym czasie może odejść od stołu, by odpocząć, napić się wina lub.... popełnić zbrodnię.

Wszystko zaczyna się od przyjęcia, na które zostają zaproszeni znani miłośnikom talentu Agathy Christie detektywi: Adrianna Oliver, nadinspektor Battle, pułkownik Race i Herkules Poirot. Shaitana, tajemniczy gospodarz przyjęcia, proponuje ósemce swoich gości niewinną, wydawałoby się, rozrywkę - grę w brydża. Sam odmawia udziału w grze tłumacząc, że brydż go nie bawi - i zasiada z boku, by robić to, w czym jest prawdziwym mistrzem - prowadzić obserwację. Shaitana ma bowiem szersze zainteresowania niż nudna gra papierowymi kartami, o wiele bardziej fascynująca jest dla niego gra ludźmi. Odkrywanie najskrytszych tajemnic bliźnich, żonglowanie ich emocjami, wzbudzanie lęku i sterowanie ofiarą niczym kukiełką - to sprawia mu największą przyjemność. Tego wieczoru również ma zamiar dobrze się bawić, zgromadził bowiem przy swoim stole ósemkę starannie wybranych graczy: czwórkę morderców, którzy popełnili zbrodnie doskonałe i czwórkę niezrównanych tropicieli. Shaitana rozsadza swoich gości na z góry zaplanowanych pozycjach, kilkoma zręcznymi słowami zasiewa w ich sercach ziarno niepewności i strachu, a następnie kładzie przed uczestnikami zabawy talię kart, zamierzając jako obserwator rozkoszować się toczącą się w ich duszach i umysłach rozgrywką. W swoich kalkulacjach Shaitana nie wziął pod uwagę tylko tego, że jednemu z graczy znudzi się rola marionetki i wymyśli na ten wieczór własny scenariusz, w którym obsadzi gospodarza w innej niż zazwyczaj roli.

By zabić, nie trzeba wiele - wystarcza jeden precyzyjnie wymierzony cios, a skoro już raz popełniło się morderstwo doskonałe, można zaryzykować po raz drugi, nawet wtedy, gdy w pokoju obok siedzą znani w całym Londynie detektywi. W końcu w świetle prawa człowiek jest niewinny, dopóki nie udowodni mu się przestępstwa - na tym właśnie polega zbrodnia doskonała.

Shaitana ginie z ręki jednej z czterech zaproszonych przez siebie zbrodniarzy, a pozostali mogą odetchnąć z ulgą, gdyż wraz z jego śmiercią ich sekrety są bezpieczne.

Każda z tych czterech osób w pewnej chwili odeszła od stołu, każda miała powód, by chcieć śmierci gospodarza i każda byłaby gotowa zabić, by ochronić swoją tajemnicę. Czwórka wytrawnych detektywów staje więc przed trudnym wyzwaniem - mają co prawda tylko czterech podejrzanych, ale jak wskazać tego, który jest winny? Ich jedynym tropem są zbrodnie sprzed lat, które zdaniem Shaitany uszły mordercom na sucho, czy jednak wydarzenia z przeszłości wystarczą, by rozwikłać zagadkę? W końcu mowa tu o morderstwach doskonałych...

Szare komórki Herkulesa Poirot, kobieca intuicja Adrianny Oliver, szpiegowski instynkt pułkownika Race'a i niezrównany policyjny nos nadinspektora Battle'a przyjmują rzucone im wyzwanie i rozpoczynają rozgrywkę, w której, tak jak w brydżu, liczyć się będą: inteligencja, spostrzegawczość, wymiana informacji i przewidywanie ruchu przeciwników, a zapis po zakończeniu robra wskazywać będzie tylko jednego zwycięzcę.