Album "Aaricia" to kolejne po "Gwiezdnym dziecku" spowolnienie tempa cyklu przez powrót do dziecięcych czasów głównych bohaterów. Podobnie jak siódmy tom, ten także składa się z kilku historii, tym razem jednak wyraźnie słabszych.

"Góra Odyna" to najmocniejszy punkt albumu. Historia jest prosta, ale świetnie narysowana i zawiera zawsze dobrze sprawdzające się w Thorgalowych tomach elementy fantastyczne. Mała Aaricia ciężko przeżywa śmierć mamy i postanawia ją odnaleźć na świętej górze.

"Pierwszy śnieg" tłumaczy, jak do władzy wśród wikingów doszedł Gandalf Szalony i skąd w nim taka nienawiść do Thorgala. Poza wprowadzeniem istotnej postaci Hierulfa Myśliciela nie dzieje się tu jednak nic istotnego.

"Holmganga" opisuje kolejną podstępną próbę zgładzenia małego Thorgala. Po raz kolejny Aaricia daje dowód swojej odwagi i miłości do chłopca i - znowu - na tym właściwie koniec.

"Łzy Tjahzi" nawiązują do "Metalu, który nie istniał", historii z tomu "Gwiezdne dziecko". Aaricia zrobi użytek z klejnotów, jakie dostała przy urodzeniu od bogini Frigg i pomoże innemu bogu, Vigridowi, mocno doświadczonemu przez los. Po raz kolejny elementy fantastyczne podnoszą poziom historii. W opowiadaniu pojawia się również Solveig, przyjaciółka Aaricii, która odegra jeszcze w cyklu swoją rolę.