Po przeczytaniu tomu pierwszego i drugiego byłam urzeczona. Nic się nie zmienia - ostatni tom zachwycił mnie tak samo.

Bohaterowie opowieści - Bowman i Kestrel - wraz z rodziną i ludźmi, którzy zaufali ich matce, prorokini, są w drodze do wytęsknionej, a jednocześnie nieznanej im Ojczyzny. Droga jest ciężka, zapasów mało, pogoda zła, więc podążanie za czymś nieznanym, wizją dostępną tylko Irze Manth, wymaga dużego samozaparcia. Na wędrowców czeka oczywiście mnóstwo przeszkód, ale również liczne pokusy. Wiele razy muszą radzić sobie z różnorakimi przeszkodami, a marsz powinien przecież być szybki. Za nimi podąża groźba Ognistego Wiatru, niszczącego wszystko, co napotka na swojej drodze.

Fabuła opiera się głównie właśnie na wątku podróży, dążeniu do wymarzonego celu. Dało to możliwość podkreślenia, jak ważne w stosunkach międzyludzkich są ufność, zrozumienie, wiara, dobra wola. Z jednej strony mamy Irę, jej wizje i niezachwianą wiarę w ich przesłanie, a z drugiej grupę ludzi, którzy w czasach nieszczęść, śmierci i zniszczenia zdecydowali się powierzyć swój los właśnie jej. Podążają za nią mimo problemów z zapasami, groźby zamarznięcia, ataków, mimo nieznanego celu podróży. Jaka będzie ta podróż? Co się w jej trakcie wydarzy? Czy bohaterowie znajdą swoją Ojczyznę, a jeżeli tak, to jaka ona będzie?

Jest też wątek bliźniaków - wybranych potomków pierwszego proroka. W nich jest nadzieja na uratowanie świata, na zwyciężenie zła. To właśnie te dzieci w niespokojnych czasach muszą posiąść ogromną wiedzę i dołączyć do Pieśniarzy Wiatru, podjąć służbę, która wymaga oddania życia. Bowman czy Kestrel? Tylko jedno, a może oboje? Kto się poświęci dla ludzkości?

Mamy tutaj wiele różnych wątków, wygląda to na cechę charakterystyczną tego cyklu. Widzimy też dalszy rozwój bohaterów, dojrzewanie, wewnętrzne przemiany. Wszystkie wątki, które pojawiły się w pierwszych dwóch tomach zostają połączone i zgrabnie zamknięte.

Jeżeli chcecie poznać różnorodny, baśniowy świat, fajnych bohaterów i bardzo ciekawą i mądrą opowieść - sięgnijcie po trylogię „Ognisty Wiatr”! Ja mam nadzieję, że Fabryka Słów zdobędzie dla nas kolejne powieści tego autora, bo to wartościowa proza.


[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu]