Akcja utworu dzieje się podczas ostatniego lata działania obozu w Oświęcimiu. Tytułowi ludzie to osoby przeznaczone do komór gazowych, do krematoriów i do obozu. Bohater obserwuje codziennie, jak idą dwoma drogami, jak bardzo chcą wierzyć w to, co mówią im niemieccy żandarmi.

Autor szokuje czarnym, obozowym humorem, zupełnie dla mnie niestrawnym. Opisuje także codzienne życie przetrzymywanych w Birkenau ludzi, głównie tragiczny los kobiet.