"Saga o Wiedźminie" Andrzeja Sapkowskiego to pierwsza seria o takiej tematyce przeczytana przeze mnie. Do tej pory interesowały mnie książki wszystkich gatunków poza fantasy. Nie mam w tej dziedzinie doświadczenia, więc nie mam skali porównawczej. Mogę natomiast opowiedzieć o swoich odczuciach po przeczytaniu całości, czyli siedmiu książek, które opowiadają o Wiedźminie Geralcie. Celowo napisałam o siedmiu książkach, gdyż, moim zdaniem, trzeba zacząć czytanie "Sagi" od opowiadań "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia". Wiążą się one z dalszymi losami Geralta i są bardzo dobrym początkiem "Sagi".

Andrzej Sapkowski jest mistrzem, to nie podlega dyskusji. Podczas czytania "Sagi" towarzyszyły mi różne skrajne emocje, od radości po smutek. Gdy usiadłam do książki, nie chciałam się od niej odrywać, a to już jej najlepsza recenzja.

Bardzo podobało mi się to, że autor "skakał" w czasie, opowiadając tę historię. Bardzo ciekawie wplecione dialogi i fantastyczne opisy, które pobudzały moją wyobraźnię bardzo mocno. Do głównego bohatera, Geralta z Rivii, można się bardzo przywiązać, czytając kolejne tomy. Można go polubić, można za nim tęsknić i można się zastanawiać, co się z nim dzieje, kiedy akurat na tapecie są perypetie innych bohaterów.

Ogólnie rzecz ujmując, "Saga o Wiedźminie" była pierwszą książką fantasy, jaką przeczytałam. Kiedy odłożyłam ostatni tom, było mi smutno, że to już koniec i od razu pomyślałam: "rany, przecież ja już nigdy nie przeczytam nic równie wspaniałego!".