"Księżyc w nowiu" był pierwszą częścią sagi, którą przeczytałam, i obawiam się, że ostatnią. A zaczęłam od tej części, bo tę dostałam w prezencie. Sama pewnie bym sobie tej książki nie kupiła. A tak, cóż, darowanemu...

A co do samej treści - chyba za stara jestem na takie powieściątka. Postacie są strasznie płaskie, jednowymiarowe. No, może poza Jacobem, który dużo lepiej wypada w porównaniu z Edwardem, nad którym ochom i achom nie ma końca. Jacob to przynajmniej zakochany chłopak, który próbuje zostać tylko kumplem, skoro nie może liczyć na nic więcej. A Edward? Piękny, posągowy bóg, który właściwie nie ma żadnych cech charakteru, poza czułością przejawianą wobec Belli.

Bella też nie przypadła mi go gustu. Te jej wybryki na motorze i skakanie z klifu przypominają mi wybryki niegrzecznego kilkulatka, który za wszelką cenę stara się zwrócić na siebie uwagę dorosłych. Z kolei ojciec Belli chyba nie ma nic innego do roboty niż siedzenie przed telewizorem i zajadanie się resztkami pizzy.

No cóż, pewnie jestem niesprawiedliwa, ale mnie ta książka nie zachwyciła. Oczekuję od literatury czegoś więcej, niż mi tutaj zaserwowano.