"Kadysz za nienarodzone dziecko" to wewnętrzna spowiedź człowieka niosącego przez całe dorosłe życie przytłaczający ciężar wspomnień własnego ponurego dzieciństwa, żydowskiego pochodzenia i Holocaustu. Co zaskakujące, lata międzywojenne i to, co pozostało w nich z czasów monarchii austro-węgierskiej, uznawanej powszechnie za krainę oświeconej szczęśliwości, jawią się tu w barwach niemal równie mrocznych jak koszmar Auschwitz. Kertész - i jego bohater - próbuje jednak źródeł tego mroku szukać w sobie, a za dziecko, którego nie miał odwagi powołać do życia, zmawia swą opowieścią kadysz, żydowską modlitwę za zmarłych.


[Wydawnictwo W.A.B., 2003]