Anioł... Dość ciekawe imię jak na chłopca. I to w dodatku chłopca, który jest rozrabiaką, sprawia trudności wychowawcze księdzu prowadzącemu szkołę. Ale ja pokusiłabym się o określenie go mianem "kochanego urwisa". Bo jak nie lubić Anioła?

A w dodatku Anioła, który ma także dobre cechy: pracowitość, chęć niesienia pomocy i ten zaraźliwy wigor i radość życia...

Kolejny raz mistrz Aleksander popisuje się doskonałą kreacją postaci i wydarzeń. Zabawny Anioł Pitou w sposób dość nieoczekiwany znajduje się w centrum wydarzeń rewolucyjnych. 14 lipca 1789 roku patrzy, jak rozwścieczeni paryżanie burzą symbol absolutystycznej władzy Francji: Bastylię. Widzi wiele śmierci ważnych urzędników. Czy jego młody, i prężny, ale jednocześnie naiwny i niedoświadczony umysł jest w stanie objąć i zrozumieć powagę wydarzeń, których jest świadkiem?

Spotykamy się tutaj z dobrze znanymi z "Józefa Balsamo" postaciami, takimi jak Gilbert czy też Andrea. Jak potoczyły się ich losy? Czy wszystko skończy się dobrze?

"Anioł Pitou" to pozycja, która w znaczny sposób przybliży nam dzieje rewolucji francuskiej, oszczędzając wielu godzin, które moglibyśmy spędzić nad encyklopediami.

Gorąco polecam!