Z żyłką podróżnika trzeba się urodzić. Nie sposób nauczyć się przymusu ciągłego bycia w ruchu, potrzeby odkrywania rzeczy znajdujących się za następnym zakrętem. W dodatku nie zawsze – jak pokazuje przykład Jacka Pałkiewicza – idzie to w parze z talentem literackim. Te cechy posiada natomiast Tomek Michniewicz, autor książki "Samsara. Na drogach, których nie ma", snując porywającą opowieść o podróży przez azjatyckie bezdroża.

Rzecz zaczyna się w Nepalu, ale literacka wyprawa nie kończy się u podnóża Himalajów. Autor, wraz z towarzyszami, wędruje dalej przez Indie i Półwysep Indochiński, by zakończyć swą drogę na singapurskiej metropolii. Jest to podróż przez dzicz i wielkie miasta, urokliwe wyspy i górzystą dżunglę.

Michniewicz nie napisał reportażu, nie jest to również relacja z podróży odhaczająca punkt po punkcie wszystkie "zaliczone" przystanki na trasie. "Samsara" jest przede wszystkim impresją autora nad zetknięciem się z kulturami zupełnie innymi niż europejska, a podróż ma nie tylko wymiar przestrzenny, ale także duchowy. Książka jest próbą wskazania, że obrany przez nas styl życia nie musi być jedynym słusznym, a wręcz zdaje się miejscami sugerować, że w pogoni za sukcesem straciliśmy coś cennego, ale są jeszcze na świecie miejsca, w których można to odnaleźć. "Samsara" jest podróżą po fascynujących miejscach, ale również pokazuje przemianę, jaką podczas swej wyprawy przeszedł autor. Jego przeżycia, za sprawą lektury, stają się również doświadczeniem czytelnika. (…)

Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

Autor recenzji: Tymoteusz Wronka

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 2)