Maria przymyka oczy. Dlaczego ją budzą? Dlaczego nie zostawią jej w spokoju? Nawet koszmarne sny są lepsze niż jawa. Taki stan jest do zniesienia, dopóki znowu nie rozpoczną się torsje. (...) Może kiedy wreszcie służące sobie pójdą, będzie mogła ponownie zasnąć. Może uda się jej stara sztuczka z drzewkami pomarańczowymi.

Co noc przed zaśnięciem zamykała oczy i zaczynała myśleć o pomarańczowych drzewkach. O tysiącu pomarańczowych drzewek w srebrnych donicach.

Spróbujcie je sobie wyobrazić. Są piękne*.

---
* Kathryn Harrison, "Tysiąc drzewek pomarańczowych", przełożył Mariusz Ferek, wyd. Świat Książki, Warszawa 2000, str. 251.