Udowodnimy raz jeszcze, że miłość, której rolę uporczywie ignorują oficjalni historycy, stoi u zarania wszystkich wielkich wydarzeń. To ona kierowała działaniem wszystkich wielkich rewolucjonistów, tak jak w poprzednich stuleciach książąt. Można więc powiedzieć, że większość politycznych kroków owych na pozór pozbawionych serca patriotów dyktowana była namiętnością.

Wszyscy kochali kobiety, co zresztą jest normalne. Jednakże mamy pełne prawo do zdziwienia, kiedy stwierdzamy, że owi niszczyciele tronów mieli jedno tylko upodobanie, to mianowicie, by okazywać dworność w zalotach...

[Bellona, 1996]