Ze wstępu prof. Gieysztora: "Władysław Bartoszewski w sposób w pełni świadomy posłużył się kroniką, jako wypróbowaną formą pisania historii, dla odtworzenia dziejów Warszawy w ciągu pięciu lat wojny i okupacji. [...] Najistotniejsze dla korzystających z tej podstawowej odtąd książki wydaje się to, że nikt z żyjących obecnie świadków Warszawy nie zdobył tak kompletnego widzenia ówczesnej rzeczywistości jak Bartoszewski, sam świadek epoki. Autor tych 1859 dni, obok swego podstawowego zadania, aby dać możliwie dużo rzetelnej faktografii, nie ukrył i innego: spłacenia długu żywych wobec poległych..." .

[Wydawnictwo Znak, 1984]