"Dziewczyna z pociągu" jest drugą z kolei książką tego autora, którą miałam przyjemność czytać. Pierwsza ("Tylko Matylda") bardzo mi się podobała, oczekiwałam więc czegoś równie dobrego od "Dziewczyny z pociągu". I nie zawiodłam się! Mikołaj Wójcik ma humor i talent, jego postacie są żywe, zabawne, natychmiast się z nimi utożsamiamy.

Młody Janek Tym, który po utracie posady w szkole traci nędzne resztki gotówki, przyjmuje ofertę właściciela brukowca "Szmaciak" i godzi się napisać artykuł oczerniający młodą narciarkę. Jednak, jak przystało na pogodną i pełną optymizmu powieść, kończy się happy endem, a dobre imię narciarki nie zostaje zszargane. Pisząc to bynajmniej nie zdradzam zakończenia książki, ponieważ już na pierwszej stronie autor informuje nas o szczęśliwym zakończeniu. Nie psuje to jednak wrażenia. Samo wyrażenie "happy end" nic nam przecież nie mówi.

Książkę przeczytałam właściwie jednym tchem, wręcz ją połknęłam. Nie zdarza mi się często szczerzyć w uśmiechu podczas czytania, a jednak w tym wypadku niejednokrotnie śmiałam się jak szalona. I nie jest to książka tylko dla młodzieży - także dwudziestoparolatkom się to spodoba. Polecam gorąco :).