O tajemnicach (nie tylko sukcesu!) zespołów Pidżama Porno i Strachy na Lachy opowiada Krzysztof Grabaż Grabowski – lider, wokalista, autor tekstów i kompozycji, menedżer (Kieras), czasem gitarzysta, a kiedy trzeba było, również: kierowca, dźwiękowiec, techniczny… A od początku lat dziewięćdziesiątych także prezenter radiowy (od legendarnej audycji „Radio Lavina” w poznańskim Radiu S aż po całkiem współczesną „Grabaż wieczorową porą” w Radiu Roxy).

Grabaża przesłuchał Krzysztof Gajda – literaturoznawca UAM (choć pewnie właściwsze byłoby określenie „piosenkolog”, gdyby takowe istniało i miało sens), autor książek o Janie Krzysztofie Kelusie i Jacku Kaczmarskim, w tym biografii tego ostatniego „To moja droga”, wyróżnionej przez „Magazyn Literacki KSIĄŻKI” tytułem Książka Roku 2009.

Autorzy na podstawie wielu godzin rozmów stworzyli elektryzującą opowieść „o Polsce i o złej miłości…”. Trzy dekady, licząc od początku lat osiemdziesiątych aż do roku 2010, stanowią wyraziste tło historii z dziejów branży muzycznej i show-biznesu („w kraju, w którym wszyscy chcą mnie zrobić w ch… Za moją kasę!” – jak śpiewa Grabaż w jednym z ostatnich hitów zespołu Strachy na Lachy). Jest to też historia „wychowanka” Jarocina, który jako nastolatek zakochał się w punk rocku i widziane jego oczami dzieje jarocińskich festiwali. Poznajemy więc trudną drogę „od zera” do pozycji największej gwiazdy XXX edycji Festiwalu w 2010 roku.

Wszystko to z punktu widzenia jednostki – postaci, która od przeszło ćwierćwiecza uczestniczy w ruchu muzycznym, poczynając od scen undergroundowych (jak się wówczas mówiło), aż po te całkiem overgroundowe (jak się nigdy nie mówiło) i jak najbardziej topowe (które mówią same za siebie). Jest to też opowieść o determinacji i uporze w dążeniu do celu, jakim była możliwość zawodowego funkcjonowania na scenie. „Najbardziej lubię pisać piosenki i je śpiewać” mówi bohater i narrator tej książki.

Dla wielbicieli Pidżamy Porno i Strachy na Lachy „Gościu” to także nieodzowny przewodnik po całym piosenkarskim dorobku Grabaża. Subiektywne, nierzadko bardzo prywatne historie wszystkich piosenek czynią z „Auto-Bio-Grabaża” autentyczny elementarz, bez którego trudno zrozumieć zjawisko, jakim na polskiej scenie muzycznej jest autor „Piły tango”, „Dzień dobry, kocham Cię”, „Żyję w kraju” i mnóstwa innych wiekopomnych przebojów.

[Wydawnictwo In Rock, 2010]