Taryn miała szesnaście lat, kiedy pewnego wieczoru matka przyłapała ją na wymiotowaniu. Od tego momentu życie rodziny zmieniło się zasadniczo - zaczęła się trudna walka najpierw z bulimią, potem z anoreksją. Taryn zaliczała kolejne terapie, które nie odnosiły skutku. Z czasem sytuacja zaczęła się jednak zmieniać, Taryn złapała równowagę i zaczęła wracać do zdrowia.

Książka zawiera podwójną relację o tych samych wydarzeniach, o których opowiadają matka i córka, czasami dramatycznie się różniąc w ocenie.

Autentyczna, niezwykle dramatyczna opowieść.

[Media Rodzina, 2010]