Jako osoba uczęszczająca do klasy maturalnej ostatnio stanęłam przed wyborem tematu na maturę ustną z języka polskiego. Przeglądając tematy poszukiwałam przede wszystkim czegoś choć odrobinę nietypowego albo trudniejszego, a równocześnie interesującego. Bardzo nie chciałam wybrać tematu, który jest zbyt prosty w realizacji, a przede wszystkim wybierany przez zdecydowaną większość zdających.
Moim wielkim zdziwieniem było zaobserwowanie, że chyba jestem jedyną osobą w mojej klasie w ten sposób podchodzącą do problemu. Pozostali bazowali głównie na pragnieniu znalezienia tematu, który jest często wybierany a przy tym najłatwiejszy, takiego, by można było znaleźć gotowe opracowanie lektur w kontekście tematu maturalnego w internecie.
Uczęszczam do klasy o profilu matematyczno-fizyczno-informatycznym. Zastanawiam się, czy patrząc na to można stwierdzić, że to ja jestem nietypowa, bo chciałabym mieć jakąś przyjemność w przygotowaniu do, jakby nie patrzeć, mało dla mnie ważnej części matury (której wynik na pewno nie będzie decydował o dostaniu sie na studia), czy większość nie pomyślała, że ta "łatwizna" może być później nieprzyjemna w realizacji (pamiętając, że temat, którym dana osoba chce sie zająć, nie łączy się w żaden sposób z zainteresowaniami, a został wybrany jedynie ze względu na łatwość przygotowania).
Przeglądając tematy maturalne zauważyłam, że praktycznie każdy mógłby znaleźć coś interesującego dla siebie. Problematyka obejmuje wszystkie dziedziny życia i nie ogranicza się tylko do książek.
Czy taka matura ma w ogóle sens? Wydaje mi się, że większość ludzi nie wkłada w nią zbyt wiele pracy. Czy problem ten dotyczy tylko osób z klas bez rozszerzonego języka polskiego, czy wszystkich?
Ach i jeszcze jedno. Czy są tu jacyś egzaminatorzy, którzy są znudzeni wysłuchiwaniem w kółko bardzo podobnych do siebie prezentacji na najpopularniejsze tamaty? Bardzo mnie intryguje, jak można się czuć wysłuchując dziennie 4 prezentacji na ten sam temat. ;))