"Skarby świata całego" to piosenka nadawana nieustannie przez radiowęzeł w domu starców, gdzie przebywa obecnie znana polskiemu czytelnikowi bohaterka dwóch poprzednich książek Hrabala. Własne starzenie się i obserwacja starości innych w pięknej scenerii dawnego hrabiowskiego pałacu sprzyjają wspominaniu dawnych czasów, które bezpowrotnie minęły, i choć wspomnienia te mimo typowo hrabalowskiego humoru przepojone są nostalgią, bohaterka jednak znajduje sposób na pogodzenie się ze starością - jest nim zachowanie indywidualności i własnego świata wewnętrznego i świadomość nieprzemijalności sztuki.

Bohumil Hrabal (ur. 1914), jeden z najpopularniejszych w świecie pisarzy czeskich, z wykształcenia jest prawnikiem. Życie jednak i trawiący go niepokój narzucały mu wiele innych, nieoczekiwanych zawodów: od robotnika kolejowego przez dyżurnego ruchu, urzędnika akwizycji, komiwojażera, robotnika w hucie stali i pakowacza w składnicy makulatury aż po pracownika fizycznego w teatrze. Świat, który podczas tej wędrówki przez różne zawody i środowiska poznał, odnajdujemy w zbiorach opowiadań "Bar Świat", "Bawidułki", "Lekcje tańca dla starszych i zaawansowanych". Ostatnio sięgnął do wspomnień z dzieciństwa - z tego cyklu pochodzą "Postrzyżyny" i "Taka piękna żałoba" oraz kontynuacja obydwu, "Skarby świata całego". Hrabal jest także autorem powieści o tematyce wojennej, "Pociągi pod specjalnym nadzorem", znanej w Polsce również z wersji filmowej.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985]