Kiedy zaczęłam czytać, nie mogłam się oderwać.

Barwne postacie, odrobina magii, wielka miłość i równie wielka nienawiść, tajemniczy rycerz, malownicze pejzaże - można by jeszcze długo wymieniać atuty tej książki. Może nie jest to najbardziej ambitna rzecz, jaką przeczytałam, ale z pewnością zapada w serce. Autorka pisze prostym językiem, czasem wręcz potocznym i co najważniejsze - widać, że lubi swoich bohaterów, nawet Łukasza, powieściowy czarny charakter.

Chciałoby się zapytać - "Gdzie jesteś, Poczekajko?".

Doskonała lektura na jesienny, deszczowy wieczór - z pewnością przywoła lato i słońce...