Mika Waltari, pisarz fiński, ur. 1908 r. w Helsinkach. W latach 1923-1938 studiował teologię, filozofię, historię literatury. Pracował jako dziennikarz. Od roku 1957 jest członkiem Fińskiej Akademii Nauk. Debiutował tomikami poezji zdradzającymi wpływ modernizmu ("Muukalaislegiona" 1924, "Jumalaa paossa" 1925), a następnie powieścią "Suuri illusioni" (1928). W krótkim czasie po debiucie wydał tom nowel "Jättilaiset ovat kuolleet" (1930) i powieść "Appelsiininsiemen" (1931). W roku 1937 ukazała się powieść "Obcy przyszedł na farmę", która została przetłumaczona na ponad 13 języków, m.in. angielski, francuski, niemiecki, hiszpański, włoski, węgierski. Światowy rozgłos przyniosły mu liczne powieści historyczne, jak: "Karin, córka Monsa" (1942, wyd. pol. 1966), "Egipcjanin Sinuhe" (1945, wyd. pol. 1962), "Johannes Angelos" (1952), "Mikael" (cz. I 1948, cz. II 1949, wyd. pol. 1964), "Turms kuolematon" (1955) i inne. Na dorobek tego pisarza składają się także dramaty, słuchowiska radiowe, eseje krytycznoliterackie i przekłady.

[Wydawnictwo Poznańskie, 1972]