Książka "Jak człowiek stworzył bogów" to wspaniały przewodnik po historii od "dzieciństwa ludzkości", czyli czasów paleolitu, aż po upadek wszystkich najstarszych cywilizacji. Można tutaj znaleźć ogrom informacji z dziedziny religioznawstwa, kulturoznawstwa i archeologii. Przede wszystkim jednak ksiażka próbuje odpowiedzieć na pytania: jak człowiek stawał się przez tysiące lat tym, kim jest dziś, jak pojawiła się w jego umyśle idea koła, rolnictwa, państwa - i jaki ma to związek z jego wierzeniami?

Takiej analizie są tutaj poddane wszystkie kluczowe dla współczesnej cywilizacji kultury, w tym najważniejsze kultury europejskie (oraz te mniej popularne, jak etruska czy minojska), azjatyckie, afrykańskie i amerykańskie. Możemy poznać także mechanizmy, jakie rządziły myśleniem ludzi paleolitu czy neolitu, a wszystko to w niezwykle wciągającej formie eseju, fragmentami przechodzącego w narrację jak z gier Role Play - silnie oddziałującą na wyobraźnię i pozwalającą nam jeszcze bardziej poczuć się obserwatorami i uczestnikami historii ludzkości.

Po dłuższym czytaniu razić może trochę sceptycyzm autora wobec religii, uważanej jedynie za nieudolną próbę wyjaśnienia niezwykłych praw natury przez człowieka, a także troszkę antychrześcijański charakter książki, co będzie bliżej widoczne we fragmencie poświęconym religii judaistycznej i chrześcijańskiej. Na przykład, dlaczego tak mocno akcentowany jest brutalny stosunek chrześcijaństwa do pogan, natomiast represje wobec chrześcijan w pierwszych wiekach naszej ery - przemilczane? W moich oczach ratuje autora jego ostatni rozdział, w którym podkreśla, jak pozytywną siłą twórczą bywała religia i jak ważna jest jej rola nawet dzisiaj, kiedy nauka nie potrafi dać wszystkich odpowiedzi.

Książka "Jak człowiek stworzył bogów" wzbudziła we mnie bardzo wiele pytań odnośnie do człowieka i dała mi też bardzo wiele informacji. Co prawda jest dosyć długa i żeby przeczytać ją uważnie, trzeba sporo determinacji, zwłaszcza gdy natrafi się na rzeczy obce dotąd naszemu uchu. Ale jestem również pewna, że to, co zostało raz przeczytane, na długo utrwali się w pamięci.