Po tym, czego się nasłuchałem o tej pozycji, spodziewałem się czegoś lepszego. Książkę można podzielić na dwie części: pierwsza to historie głównych bohaterów, historie, które ciągną się niemiłosiernie, serwując czytelnikowi ogromną porcję nudy, przeplataną seks-motywami. Artystka, dziwkarz, zagubiona dziewczyna ze wsi... większego sensu to nie ma. Druga część to ciekawy i wartościowy hmmm... wywód filozoficzny. Autor sprytnie scalił obie części tak, że czytelnik raz się nudzi, raz pieje z zachwytu.

Podsumowując: warto przeczytać, ale nie jest to „lektura obowiązkowa”.