Książkę w zasadzie dobrze streszcza nota wydawnicza z okładki - jest to naukowo i zarazem bardzo przystępnie omówiona historia zmian w pozycji społecznej kobiety od antyku po wiek XXI. Przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem i muszę stwierdzić, że taka synteza historii kobiet w Europie jest na rynku wydawniczym bardzo potrzebna.

Książka jest bardzo pouczająca i powinna być zalecana jako lektura obowiązkowa przede wszystkim różnej maści męskim szowinistom, twierdzącym, że kobieta to płeć słabsza i "mniej wartościowa". Przeczytać ją powinni również przeciwnicy ruchów feministycznych propagujących i walczących o równouprawnienie kobiet i mężczyzn, twierdzący, jakoby pozycja społeczna kobiet i mężczyzn dawno już uległa zrównaniu i nie wiadomo właściwie, o co kobietom jeszcze może chodzić.

Książka Marii Boguckiej dobitnie obrazuje, jak silne są wciąż stereotypy dotyczące tradycyjnej pozycji kobiety w domu i w życiu publicznym, oraz uświadamia, że co do walki kobiet o niezależność prawną wobec mężczyzn, prawa polityczne i równouprawnienie w prawie pracy, mimo że trwa ona od stuleci, niemal wszystkie wywalczone prawa nie liczą nawet stu lat! (Dla przykładu - prawa wyborcze w Lichtensteinie nadano kobietom w 1984 r., zaś jeden z półkantonów Szwajcarii ignorował prawo federalne dotyczące praw wyborczych kobiet do 1990 roku!)

Autorka, obok omówienia prawnospołecznej pozycji kobiet w Europie na przestrzeni wieków, zwraca również uwagę na faktyczną dyskryminację ze strony męskiej części społeczeństwa, polegającą często na ignorowaniu obowiązującego prawa mimo faktu, że i tak było ono zdecydowanie mniej korzystne dla kobiet.

W pewnym sensie książka stanowi kubeł zimnej wody na głowy wszystkich tkwiących w przekonaniu, że w Europie (i Polsce) istnieje rzeczywiste równouprawnienie płci.

Pozycja ta powinna być, według mnie, lekturą obowiązkową każdej kobiety, nie tylko tych mieniących się feministkami, gdyż uświadamia, jak wiele jeszcze jest do zrobienia, jeśli chodzi o rzeczywiste równouprawnienie kobiet i mężczyzn w Europie.

Jednym słowem, dzieło Marii Boguckiej jest pozycją ze wszech miar godną polecenia.