Powieść jest barwną sagą rodzinną, która przenosi czytelnika w serce Afryki, do Ugandy lat 60., 70. i 80. - czasów wojen domowych, rządów despotycznych tyranów Obote i Amina, przewrotów politycznych i rzezi. Miejsce akcji nasuwa porównania z "Hebanem" Kapuścińskiego. Tytułowa Abisynia to "kraina otchłani".

Główny bohater w kolejnych odsłonach poznaje nienawiść, okrucieństwo, smak zemsty, miłość i cierpienie - najpierw jako chłopiec we własnej rodzinie i wiosce, potem jako dojrzewający młodzieniec w katolickim seminarium, wreszcie jako dorosły mężczyzna w stolicy kraju Kampali. Stopniowo uczy się sztuki przetrwania.

"Kroniki abisyńskie" to kipiąca emocjami powieść autobiograficzna. Autor porusza w niej wiele tematów, pisze m.in. o katolicyzmie, wierzeniach ludowych, inicjacji seksualnej, obrzezaniu, poligamii, AIDS, korupcji, samotnych kobietach wychowujących dzieci i mądrych starcach przepowiadających koniec świata. Oczami Mugeziego przyglądamy się bogactwu codziennego ugandyjskiego życia.

[Świat Książki, 2000]